Sanırım geçen haftaydı. Aldığım dergileri hemen okuma şansım olmadığı için bazen biriktirip okuyorum. Lezzet dergileri de 5 aydır birikmiş, benim okumamı bekliyorlardı. Eylül sayısının 3. sayfasındaki bir habere gözlerim dolarak bakmıştım. Haber şöyleydi;
Biliyorsunuz Ceyla Gölcüklü Aralık ayında pankreas kanserinden öldü. Beklenmeyen, çok hızlı bir ölümdü. Onu o güzel fotoğraflarındaki gibi görmeye alıştığımız için ölümü yakıştıramadık. İnanamadık...
Bu sabah da benzer bir haberle uyandık. Daha pazar günü "Yok Böyle Dans"ta izleyip gülmüştük. "Deli bu kız ya" demiştik Defne Joy Foster için. Hatta ben geçen hafta oğlu rahatsız olduğu için çalışamamasını çok iyi anlamış, kendime benzetmiştim onu.
Birine güzelliğinden zenginliğinden dolayı, diğerine ise yaşam enerjisinden küçük bebeğinden dolayı ölümü yakıştıramadık. Aslında herkese bir bahanemiz var değil mi? Ölüm kimseye yakışmıyor işte.
sabah sabah bu haber mahvetti beni ne acı nee:(
YanıtlaSiltoprağı bol olsun
Allah rahmet eylesin, çok üzüntü verici, düşündürücü...
YanıtlaSilMeyra, beni de mahvetti :(
YanıtlaSilAylin, insan ölümle yüzleşince hayatı sorgulamaya başlıyor değil mi?
Soktayim...Ö.... bize bu kadar yakinmi? Hersey niye o zaman???
YanıtlaSilzehra
Allah rahmet eylesin.
YanıtlaSilher şey boş...
YanıtlaSilgünümüzü gün etmeliyiz ama...
yapamıyoruz işte!
kesınlıkle yakısmıyor.
YanıtlaSilgunumuzu ıyı degerlendırmelıyız.
mutlu yasamayı bılmelıyız, ama sankı bırseyler hep engel olmaya calısıyor.
Hiç ölmeyecek gibi yaşıyoruz bazen..Yaşamın tadını çıkartmamak için inat ediyoruz, ayağımıza takılan minik taşları bahane ediyoruz, küsüyoruz, kinleniyoruz, nefret ediyoruz, ayrılıyoruz...Ya yarın olmazsam demeli ve sevdiklerimize sıkı sıkı tutunmalıyız..Benim için anlamı büyük bir ölüm oldu şu günlerde...Şok oldum, tokat yedim Defne'den kendine gel dedi bana..beni sarstı, silkeledi..
YanıtlaSilYattığın yer cennet olsun güzel annee!!!